Եղեգնաձոր համայնքը ներառում է 5 բնակավայր՝ Եղեգնաձոր, Գետափ, Գլաձոր, Վերնաշեն, Մալիշկա: 

Եղեգնաձորը հայոց լեռնաշխարհի հնագույն բնակավայրերից է: Այդ մասին են վկայում քաղաքի հյուսիսարևելյան հատվածում պեղված դամբարանաշերտի գտածոները: Դրանք պատկանում են մ. թ. ա. առաջին հազարամյակին: Ըստ պատմական աղբյուրների Եղեգնաձորը միջնադարում անվանվել է Փոնձաթաղ, Խոտորալեզ, հետագայում նաև Եղեգիք, Եղեգյաց, Եղեգնաձոր, իսկ 19-րդ դարի սկզբներից՝ Խոտորալեզ: 1935 թ.ին Խոտորալեզը վերանվանվեց Միկոյան՝ Խորհրդային Միության քաղաքական գործիչ Անաստաս Միկոյանի պատվին: 1958 թ.ի դեկտեմբերի 6-ին Հայաստանի գերագույն խորհրդի հրամանագրով Միկոյանի շրջանը և համանուն ավանը վերանվանվեց Եղեգնաձոր: Եղեգնաձորի անվանումը ըստ ժողովրդական ստուգաբանության մեկնաբանվում է այսպես, երբ 7-րդ դարում արաբները հարձակվում են Վայոց ձորի վրա, գրավում են այն և մեծ ավերվածություններ կատարում, բնակչությունը արտագաղթում է, և այն դառնում է գրեթե անմարդաբնակ: Այս տարածքները երկար ժամանակ չեն մշակվում և վեր են ածվում եղեգնուտների, որտեղից էլ առաջացել է եղեգների ձոր, ապա Եղեգնաձոր անվանումը: 

Մալիշկա բնակավայրը գտնվում է մարզկենտրոնից 7 կմ հարավ-արևելք, Արփա գետի աջ ափին, պատմական Մոզ քաղաքի հարևանությամբ: Մալիշկա բնակավայրը վերաբնակեցվել է 1828-1831 թթ. Իրանի Խոյ և Սալմաստ գավառներից ներգաղթած հայ ընտաիքներով: Այդ տարիներին վերաբնակեցվել է 42 ընտանիք: Խորհրդային տարիներին գյուղում գործել է կոնդենսատորների գործարան շուրջ 600 աշխատատեղով, որն այնուհետև վերափոխվել է թանկարժեք քարերի մշակման և ոսկու վերամշակման արտադրամասի, սակայն այսօր չի գործում: Ներկայումս բնակավայրն ունի 1507 տնտեսություն: 

Գետափ բնակավայրը Հայաստանի հնագույն բնակավայրերից է: Այն հիմնադրվել է 1828 թ.ին Խոյից և Սալմաստից տեղափոխված մի քանի ընտանիքների կողմից: Տեղակայված լինելով պատմական Մետաքսի ճանապարհի և կառուցվող հարավային զբոսաշրջային միջանցքի վրա՝ բնակավայրը աչքի է ընկնում իր զբոսաշրջային հնարավորություններով և զարգացման միտումներով: Գետափ բնակավայրով է անցնում Հայաստանի հիմնական զբոսաշրջային վայրեր տանող ճանապարհը՝ Տաթև, Ջերմուկ և Սևան: 2005-2006 թթ. հնագիտական պեղումների արդյունքում «Դադայի ձոր» կոչվող տարածքում հայտնաբերվել է հնագույն ամրոցի և բնակատեղիի ավերակներ, որը մեծ հետաքրքրություն է առաջացրել հատկապես զբոսաշրջիկների շրջանում:

Վերնաշեն բնակավայրը գտնվում է մարզկենտրոն Եղեգնաձորից 5 կմ հյուսիս-արևելք: Բնակավայրը հիմնադրել են 1827 թ.ին Պարսկահայքի Սալմաստ գավառից ներգաղթածները: Վերնաշեն բնակավայրը հարուստ է պատմամշակութային հուշարձաններով, տեսարժան վայրերով: 

Գլաձոր բնակավայրը հիմնադրվել է 1830 թ.ին: Նախկինում ունեցել է Օրթաքենդ անվանումը, իսկ 1946 թ.ին վերանվանվել է Գլաձոր: Ներկայիս բնակիչները 1830-ական թվականներին ներգաղթել են ռուս-պարսկական պատերազմի տարիներին Պարսկաստանի Խոյի և Սալմաստի գավառներից: 

Եղեգնաձոր համայնքը տարածվում է Արփա գետի Սրկղոնք վտակի աջ և ձախ ափերին: Սահմանակից է Արենի, Եղեգիս և Վայք համայնքներին: Եղեգնաձորով է անցնում Սյունիքի մարզը և Արցախի Հանրապետությունը Երևանի հետ կապող մայրուղին: Ծովի մակերևույթից գտնվում է 1250 մ միջին բարձրության վրա: Համայնքի ֆիզիկաաշխարհագրական կոմպլեքսները ներկայացված են ցածրադիր և միջին բարձրության գոտիներում, որտեղ գերիշխում են կիսաանապատները և չոր տափաստանները: 

1.Համայնքում ընդգրկված բնակավայրերը և դրանց հեռավորությունը համայնքի կենտրոնից

1. Եղեգնաձոր-0
2. Մալիշկա-8
3. Գետափ-5 
4. Վերնաշեն-4.2
5. Գլաձոր-2.5 

1. Եղեգնաձոր-0
2. Մալիշկա-8
3. Գետափ-5
4. Վերնաշեն-4.2 
5. Գլաձոր-2.5

1. Եղեգնաձոր-23.5
2. Մալիշկա-40
3. Գետափ-25
4. Վերնաշեն-23
5. Գլաձոր-10

1. Եղեգնաձոր-0
2. Մալիշկա-8
3. Գետափ-5
4. Վերնաշեն-4.2
5. Գլաձոր-2.5

1. Եղեգնաձոր-0
2. Մալիշկա-0
3. Գետափ-0
4. Վերնաշեն-5
5. Գլաձոր-3

Արենի, Եղեգիս, Վայք 

yeghegnadzor.vayotsdzor@mta.gov.am 

1. Եղեգնաձոր-3601
2. Մալիշկա-3610
3. Գետափ-3606
4. Վերնաշեն-3614
5. Գլաձոր-3607 

2 /համայնքային սեոփականություն/

2 /վարձակալություն/

միջպետական-23.84 

հանրապետական-18.8

 1.1 համայնքային ծառայողներ

1. Մշակույթի տների անբարեկարգ վիճակ

• Բնակավայրերում մշակույթի տան անբարեկարգ վիճակ

2. Կոյուղու ցանց

• Մալիշկա բնակավայրում կոյուղու ցանցի կառուցում

3.Բազմաբնակարան բնակելի շենքերի տանիքներ

• բազմաբնակարան բնակելի շենքերի տանիքների հիմնանորոգում